به ارتفاع ابدیت دوستت دارم...
در این هستی غم انگیز
وقتی حتی روشن کردن یک چراغ ساده ی "دوستت دارم"
کام زندگی را تلخ می کند
وقتی شنیدن دقیقه ای صدای بهشتی ات
زندگی را
تا مرز های دوزخ
می لغزاند!
دیگر ـ نازنین من ـ
چه جای اندوه
چه جای اگر
چه جای کاش
و من
ـ این حرف آخر نیست ـ
به ارتفاع ابدیت دوستت دارم
حتی اگر به رسم پرهیزکاری صوفیانه
از گفتنش امتناع کنم.
نظرات شما عزیزان:

.gif)
پاسخ:خودمم خیلی خوشم میاد:|
شک کرده بودم
به هنگامی که شانه هایم
از توان سنگین بال
خمیده بود...
شاملو
آپم باران جان؛خوشحال میشم بیای
.gif)
.gif)
پاسخ:ممنونم عزیزم حتما میام:))
.gif)
.gif)
پاسخ:چه عجب!!!!!مرسی:)))))))
"دیالوگ هدیه تهرانی در پل چوبی"
پاسخ:جمله ی به یاد موندنی:)